נפתלי פרימור, שירתי

Nie Nic Nikogo

Mam trzydziestoletniego syna
A w moim intymnym zyciu
Suchosc
Wszyscy oprocz mnie
Kochaja sie
Maja romance
A ja haruje od wszesnego ranka
Mijajac lustro poprawiam
Fryzure i zatrzaskuje drzwi
W pracy nic nikogo nie widzi
Zaryzokowalam powiedzialam przelozonemu
Nie
Po nieprzespanej nocy
Sniadanie w kawiarni
Po raz pierwszy patrzylam na ludzi
Z bliskosci dotyku
Zatrwozeni
Nic
Nic sie nie staje
Bezsens wypelnia ich oczy
Posrud nich On
Podeszlam. Odwaznie przedstawilam sie
Zmienilismy temat z socialnego
Na prywatny
nRazem kierujemy sie na
Nic

3/1/2020